متولد مهر (دخمه ای برای همدلی)

"خرد" از آن کسی است که بیاندیشد.

متولد مهر (دخمه ای برای همدلی)

"خرد" از آن کسی است که بیاندیشد.

انتظار...



انتظار...

انتظار...

انتظار...


تمام زندگی ام اینطور معنا شد، اما هیچکس انتظارم را نکشید

طوفان



دلتنگی هایم را بسپار به باد.


طوفان در راه است...

شکافتن


نگاهت را به نگاهم دوختی.


اما خیاط عزیز...


اصل را فراموش کردی و همه را شکافتی.

راست بگو


هر چه می خواهی بگو


اما "راست بگو"


اگر نتوانستی سعی کن

و اگر باز هم نتوانستی مرا رها کن


شاید توانستم، معنای راست هایی که نگفتی را بفهم ام.

زندان


کالبد

         دیوارهای اتاق

                           خانه              

                                 گنبد دواری بنام زمین

                                                            حصاری بنام گیتی

                                                                                    و این ها همه، نامشان زندان بشر.

مثل هم


زنگ زدم اما ندیدمت. شاید که زنگ ها هم زنگ زده اند.

بی خردها


کدامیک مقصر بودند، هابیل یا قابیل.


کاش هیچوقت بدنبال خون خود نبودند.


دنیا را باید از "آدم" و "حوا" عاری می کردند.

بی هویت


از حالم می پرسی


و من به ناچار می گویم "خوبم"


تو بهتر از من می دانی که سختم


اما باز می پرسی...

در انتظار نسیم


آسمان تاریک و سیاه


                       واژه ها رنگ خود را باخته اند.




این تیره گی و رنگ باختن، مجالی برای بارش باران نمی گذارند.



                       تنها نسیمی می طلبد، این آسمان تیره ی دل ما.


کاش می شد فهمید


هر روزمان نامعلوم و نامشخص.


و باورهای ذهنی خودمان و توهماتی که می گویند زندگی "کن".


جای کدامین دلیل در ذهن و باورمان خالیست!


ده روز از خاموش شدن "ستاره" گذشت. اما هیچکس نمی داند، این فرشته چرا باید زود خاموش می شد؟