فیلمهای جشنواره ___ یک حبه قند

شنبه  23/11/89

سینما ایران شیراز_ 30/18

اشاره:  

خانواده ای در تلاطمات زندگی به تصویر کشیده می شوند.

__ انتظاراتم به هدر رفت. روزی که شنیدم میرکریمی اثری جدید ساخته فکرش را هم نمی کردم با چنین فیلم ضعیفی روبرو شوم.

فیلمنامه ای بی هدف و بد در به تصویر کشیدن خانواده ای که شخصیت هیچکدام روشن نیست و تا آخر فیلم هم روشن نخواهد شد.

لهجه ای که بازیگران از پس بیان خوب آن بر نمی آیند. و ای بسا اگر از بازیگران بومی استفاده می شد، شیرینی لهجه حداقل تماشگر را ترقیب به دنبال کردن اثر می نمود.

شلوغی کارکترها در نیمه اول فیلم بیشتر تماشگر را از پلانهای خوب کار شده فنی و سینمایی دل زده می کند و مخاطب ارتباط خوبی با سیر داستان نمی تواند پیدا کند.

فضای خوبی برای این فیلم در نظر گرفته شده و تمامی پلانها با دقت و میزانسن های مناسب اجرا شده اند. اما پراکنندگی و دنبال نکردن تم واحدی در داستان، فیلم را به لبه پرتگاهی می کشاند که کارگردان به زور خود و فیلمش را از خطر سقوط نگه می دارد.

البته جدا از داستان هرز شده می توان به نکات مثبتی در فیلم اشاره کرد.

لوکیشن و فضا سازی بسیار زیبا ، طراحی صحنه و لباس منطبق بر داستان، تصویر برداری و صدا گذاری خوب و ممتد و واحد، گریم و تدوین بسیار خوب فیلم از نکات مثبت این اثر است.

بازی بازیگران هم به دلیل پراکندگی کاراکترها و شلوغی فیلمنامه خوب در نیامده است.

به طور محسوسی می توان به بازی نگار جواهریان و سعید پورصمیمی در فیلم اشاره کرد.

به نظرم این فیلم در رشته های طراحی صحنه و لباس، فیلم برداری و صدابرداری، بازیگر نقش مکمل زن و مرد،  گریم و حتی تدوین نامزد دریافت سیمرغ شود.

نقل‌قول‌هایی در رابطه با تجربه

- تجربه مثل سنگ آسیاب می‌ماند و خوش‌شانس خواهیم بود اگر روشنمان کند نه آسیاب. – جاش بایلینگ

- تجربه با صنعت به‌دست می‌آید و با گذر سریع زمان کامل می‌شود. – ویلیام شکسپیر  

. 

. 

. 

. 

امتناع کارگردان ترک از پذیرفتن جایزه جشنواره فجر

 

سمیح کاپلان اوغلو، فیلمساز ترکیه ای، جایزه جشنواره فیلم فجر برای فیلم "عسل" را به نشانه اعتراض به وضعیت برخی سینماگران زندانی در ایران نپذیرفت.

به نقل از رسانه های ترکیه، کاپلان اوغلو از جمله کسانی است که پیش از این نیز نسبت به زندانی بودن برخی سینماگران ایرانی اعتراض کرده بود. او علاوه بر امضای بیانیه های اعتراضی در این زمینه، چندی پیش در سینمای بی اوغلو در استانبول نظرات خود را پیرامون زندانی شدن سینماگران ایرانی و مشخصا جعفر پناهی بیان کرده بود. 

جعفر پناهی: مرا بیست سال از دیدن جهان محروم کرده اند

ایزابلا روسلینی، رییس هیئت داوران جشنواره فیلم برلین، شامگاه پنجشنبه، ۱۰ فوریه، در مراسم افتتاحیه این جشنواره، نامه جعفر پناهی را خطاب به سینماگران و داوران جشنواره قرائت کرد. 

جعفر پناهی، فیلمساز ایرانی، که از سوی دادگاه انقلاب ایران، به ۶ سال حبس تعزیری و ۲۰ سال محرومیت از فیلمسازی، سفر به خارج از ایران و گفتگو با رسانه های داخل و خارج ایران محکوم شده، در این نامه نوشته است: "واقعیت این است که مرا پنج سال گذشته بی‌ حکم، و برای بیست سال آینده با حکم، از ساختن و کارگردانی هر نوع فیلمی محروم کرده اند. اما می‌‌دانم در این بیست سال، با خیال خود آرزوهایم را خواهم ساخت."

جعفر پناهی از سوی مدیریت جشنواره فیلم برلین رسما برای حضور در جمع هیئت داوران دعوت شده بود.

روز دوم فوریه (۱۳ بهمن) تیری فره مو، مدیر هنری فستیوال بین المللی فیلم کن، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفته بود: "از این پس جعفر پناهی، عضو هیئت داوران تمام فستیوال های فیلم بین المللی خواهد بود و در تمام آنها جایگاه خالی ای برای او در نظر گرفته می شود."

در بخش دیگری از نامه آقای پناهی آمده است: "مرا بیست سال از دیدن جهان محروم کرده اند. آرزویم این است پس از بیست سال به جهانی‌ سفر کنم که هیچ محدودیت جغرافیایی، نژادی، عقیدتی‌ و حتی انسانی‌ نداشته باشد و در آن جهان انسانها با هر عقیده و اندیشه و باور بتوانند آزادانه و به دور از خشونت در کنار هم زندگی‌ کنند."

متن فارسی و انگلیسی این نامه در وبسایت رسمی جشنواره فیلم برلین قرار داده شده است.

پس از خواندن نامه، حاضران در سالن که در میان آنها سینماگر شاخصی همچون برادران کوئن و بازیگرانی همچون کوین اسپیسی، جف بریجز و مت دیمون به چشم می خوردند، با کف زدن های طولانی، به تشویق او و محمد رسول اف، فیلمساز دیگری که به ۶ سال حبس محکوم شده، پرداختند.

در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم برلین، دیتر کاسلیک، رئیس جشنواره در سخنان خود به دلایل غیبت پناهی اشاره کرد.

اعضای هیئت داوران امسال جشنواره فیلم برلین عبارت اند از: سندی پاول (طراح صحنه و لباس)، امیر خان (بازیگر)، گای مدین (فیلمساز)‌، جین چپمن (تهیه‌کننده) و نینا هوس (بازیگر آلمانی).

جشنواره برلین در حمایت از جعفر پناهی فیلم‌های آفساید، دایره، بادکنک سفید و فیلم کوتاه طلای سرخ را به کارگردانی این سینماگر نمایش می‌دهد.

جعفر پناهی در سال ۲۰۰۶ با فیلم آفساید جایزه خرس نقره‌ای جشنواره فیلم برلین را از آن خود کرده است.

جشنواره فیلم برلین روز بیستم فوریه ۲۰۱۱ با اعلام برندگان جوایز خرس‌های طلایی و نقره‌ای به پایان می‌رسد.

منبع : بی بی  سی 

بدون عنوان...

 

چه راحت میگذرند مردم... 

کاریکاتور ___ حس همزاد پنداری

 

بدون شرح

 

معرفی 10 فیلم بزرگ جشنواره فجر با حاشیه های هر یک

بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر در حالی کار خود را آغاز کرده که از میان فیلم‌های متقاضی شرکت در جشنواره 33 فیلم به بخش مسابقه راه یافتند که مهم ترین آن‌ها فیلم‌های راه آبی ابریشم، جرم، سیزده 59، آسمان محبوب، آقا یوسف، جدایی نادر از سیمین، 33 روز، یه حبه قند، خیابان‌های آرام، فرزند صبح، اخراجی‌ها 3، مصائب چارلی، ارتباط خانوادگی، آلزایمر، ورود آقایان ممنوع و آسمان هشتم است. امسال پیش بینی می‌شود که فیلم‌های خوب و غیر منتظره ای را از سینمای ایران ببینیم. از میان فیلم‌های مطرحی که در جشنواره حضور دارند در این بخش به معرفی 10 فیلم سینمایی به همراه حواشی تولید آن‌ها می‌پردازیم.

دختران ایران در ۱۲۰ سال قبل

 

فیلمهای جشنواره ___ سفر سرخ

پنج شنبه   21/11/89

سینما ایران شیراز_ 30/20

اشاره: 

روایت جنگ ایران و عراق. گروهی که دچار حوادثی می شوند و ترجیح می دهند کشته شوند و از وطنشان دفاع کنند. 

* این فیلم اولین کار حمید فرخ نژاد در مقام کارگردانی است.

* موضوع فیلم روایت  به نسبت جدیدی در سینمای جنگ و دفاع مقدس را در بردارد، که کمتر کارگردانی جرات پرداخت به آن را در سینمای ایران دارد.

* بزرگترین ضربه توسط فیلمنامه به  فیلم وارد می شود. فیلمنامه ای ضعیف که حتی هدف ساختن فیلم را به بیینده یادآوری نمی کند. و حالت شعار زدگی و نمادین  از حفظ وطن را در خود جای می دهد.

* کار کارگردان جای بسی تامل دارد. البته ضرباهنگ فیلم از اواسط کار بسیار کند می شود و کارگردان سردرگم در روایت می ماند.

* استفاده کامل از شرایط آن منطقه و نشان دادن زندگی بومیان، استفاده از موسیقی متن منطبق بر فرهنگ آن منطقه، گرفتن پلان هایی باور پذیر در چند سکانس، امید واری به کار فرخ نژاد را در مقام کارگردان در کارهای بعدی بیشتر می کند.

* شخصیتی که صادقی نقش آن را ایفا می کند که بیسار هم خوب از کار درآمده، حذفش در اواسط فیلم یکی از نقاط ضعف فیلمنامه است که می توانست جلوی کندی فیلم را بگیرد.

* بازی بسیار بد و سطحی غزل صارمی و برزو ارجمند هم از نقاط ضعف فیلم است.

* البته بازی روان و ساده حبیب دهقان نسب باور پذیر و خوب درآمده است.

* کودن و بی مصرف نشان دادن دشمن باز هم مورد منطقی ای  برای سینمای جنگ ما نیست. عملی که باید بیشتر به آن پرداخت می شده در این فیلم هم رعایت نمی شود.* به نظر من این فیلم برای اکران عمومی نیاز به تدوین مجدد و کوتاه شدن و حذف بعضی سکانسها دارد.