عشق میهن

 

فدای عشق شدن "از کهن" بشد بنیاد !
چو خسرو آن شه عاشق چه کوهکن فرهاد

که هر دو عاشق شیرین شدند یک هنگام
زمانه "عشق سه تن" غیر ازین ندارد یاد !!!

و قیس عامری از عشق لیلی اش مجنون
زفرط عشق کشیدی زجان و دل فریاد

و یا که بیژن ِ نیکو مرام خود گفتی
همه طراوت گلهاست از منیژه نماد ! 

. 

. 

.
 

دگر ز وامق وعذرا ایاز وهم محمود
زیوسف و ز زلیخا هماره آید یاد

ز سامسون و دلیله "ز ژولیت" رومئو
وخیل عاشق دیگر که دل به عشق بداد

بُوَند محترم و یادشان هماره نکو
درود ما به روان تمام آنها باد

ولیک عشق فقط عشق بر مخالف نیست !!!
طریق عشق بُوَد بیش از این و هست زیاد

که عشق برهمه خوبی که در جهان باشد !
وعشق بر پدرومادر ودگر استاد !

وعشق بر همه اعضاء خانواده ی خود
وعشق بر همه انسان های نیک نهاد

وعشق بر همه زیبایی طبیعت و هم
هر آنچه زنده که نامش محیط زیست بباد

و عشق ِدر طلب علم ومعرفت وهنر
حقوق حقه انسان و هم طبیعت راد

و عشق ِ راه حقیقت که عشق والاییست
وعشق مام وطن زان بتر ندارم یاد

اگر که ماهی آزاد برهمان جایی !!!
که زاده شد بشتابد گه ِ تزاید ِ زاد

من و تو هم که از آن ماهیان کمینه نه ایم
چرا ز همّت این ماهیان نگیریم یاد ؟؟؟

به راه رونق میهن همه یکی بشویم
چنانکه یک تن واحد بیاوریم به یاد

سلاح تفرقه را بر زمین گذار که تا
زنیم جمله سر دشمن ِ وطن فریاد

به هر مرام بُوی باش ونوع ِ با خِرَدَش !!!
به کیش (مهر) و یا مسلمی بدار به یاد !!!

که حفظ میهن و فرهنگ ما همان عشقی است
که گر همه به رهش جان دهیم نیست زیاد !!!

گزیده ای از اشعار استاد بابک مهرآیین