روی پرده سینمای جهان ( Season of Witch ـــ فصل جادوگری)+عکس

 

عوامل فیلم: 

ژانر : ماجرایی، درام، فانتزی

کارگردان : Dominic Sena

نویسنده : Relativity Media

بازیگران:Nicolas Cage- Ron Perlman- Ron Perlman

ناشر: Bragi F. Schut

زمان فیلم : 95 دقیقه

زبان : انگلیسی

درجه سنی : PG-13  

خلاصه داستان :   

داستان این فیلم، بخش‌هایی از زندگی یک شوالیه قرن چهاردهمی را به تصویر می‌کشد که در تلاش است با انتقال یک دختر جادوگر و مزنون، از منطقه‌ای طاعون‌زده جان او را نجات دهد تا شاید بعدا به نوعی بتوانند از طاعون رهایی یابند . 

درباره فیلم:  

اینجا قرن چهاردهم میلادی است، جایی در میان اروپا. سازنده فیلم "فصل جادوگری" همه چیز و همه کس را کثیف نشان داده و تمام صحنه های آن را تنها در شب و هوای غبار آلود انجام داده است. بعضی وقت ها، "فصل جادوگری" شبیه فیلم مانتی پایتن و جام مقدس است"، البته فقط در مورد  شوالیه هایی که "نی" می و نه در مواردی دیگر! اوه، یک چیز دیگر: همه در این فیلم به طور پیوسته مثل شکسپیر و مانند انگلیسی ها صحبت می کنند، البته با لهجه امریکایی! در اوضاع ناگهان ، نیکولاس کیج هم تصمیم می گیرد که در دوران گرسنگی کشور اتریش، از آب بری شستن خود و از تیغ برای صورت خود ستفاده ای نکند! 

استفاده از نیکلاس کیج در هر فیلم چند نکته مثبت و البته چند نکته منفی به همراه دارد. نکته مثبت همراهی نیکلاس کیج با یک فیلم این است که او نام اسکار و عنوان برنده اسکار را با خود به یدک می کشد و همچنین می تواند در فروش بیشتر بک فیلم تاثیر گذار باشد (البته نه همیشه!).  اما از سوی دیگر وقتی نیکلاس کیج به حال خود رها شود، درست مانند سیستم خلبان اوتوماتیک، به مسیر خود بدون وقفه ادامه می دهد که این مسیر در چند سال اخیر برای او چیزی نبوده جز فاجعه! در ضمن تعدادی نقش ها و کاراکتر هایی که به شخص نیکلاس کیج می آید، بسیار محدود هستند. یکی از همین نقش هایی که به نیکلاس کیج نمی آید، کاراکتری است ول و سرگردان در دوران میانی تاریخ اروپا که جادوگری را هم با خود به این طرف و آن طرف می کشاند. درست همان کاراکتری که او در این فیلم دارد! 

اگر قرار باشد در مورد بازی ها در این فیلم صحبتی بکنیم، باید بگویم که بازی نیکلاس کیج در این فیلم فاجعه است، ولی او تنها بازی فاجعه بار فیلم را ارائه نمی دهد. با تمام انتظاری که از ران پرلمن هم می رفت، باید گفت او در این فیلم چنان با سر و صدا سیگار می کشد و چنان بازی خشک و بی روحی از خود به نمایش می گذارد که اگر هم کسی در فیلم جکی هم بگوید یا شوخی کند کاملا عجیب و بی موقع به نظر می رسد. اما باز هم در این میان تنها پرلمن است که تنها راه درست از آب در آمدن فیلم را که استفاده از زبان و گفتار شعر مانند است، مانند فیلم " مانتی پایتن و جام مقدس" را دریافته، اما او در این راه تنهاست و حتی کارگردان فیلم، دومنیک سنا هم او را در این مسیر همراهی نمی کند. نتیجه : اکثر بازی ها بسیار افسرده کننده، بی روح و البته ضعیف می باشند و نیکلاس کیج هم الان در حال حساب کردت این است که آیا هنوز تعداد صفر به اندازه کافی در مقابل رقم دهگان حساب بانکی اش وجود دارد تا باز هم بازی در فیلم های خوب را شروع کند یا نه! 

با شروع "فصل جادوگری"، ما متوجه می شویم که بهمن (نیکلاس کیج) و فلسن (ران پرلمن) دو نفر از مورد اعتماد ترین انسان های خداوند در زمان اروپا و جنگ های صلیبی آن هستند تا آنکه مانند عیسی مسیح ناگهان به آنها وحی و القا میشود که تمام این جنگ ها و کشته شدن ها بیهوده و بدون هیچ هدفی هستند!! به همین جهت آنها ناگهان تصمیم به ترک جنگ و همه چیز و بازگشت به خانه می گیرند. در هنگام برگشت آنها با کاردینال سالخورده ای به نام  دامبرویس (با بازی کریستوفر لی که فکر نمی کنم کسی او را در این نقش بشناسد) مواجه می شوند. او از آنها می خواهد که به گروه چهار نفره ای ملحق شود که ماموریت دارند تا جادوگر مظنون به خیانتی را به شهری نزدیک ببرند تا در آنجا بتوانند از نیت اصلی جادوگر آگاه شوند. دامبرویس فکر می کند که این جادوگر مسول اصلی شیوع بیماری طاعون و جنگ و ویرانگری در اروپا است و مرگ او می تواند دوباره اوضاع را روبراه کند. مسیر این سفر بسیار سخت و دشوار می باشد و موانع متعددی از قبیل پلی متزلزل بر یک دره عمیق و دسته گرگ های وحشی انتظار آنها را می کشد که در نهایت موجب می شوند پایان این سفر آن طوری که انتظار داشتند نباشد. در نهایت تمام اینها به نبردی با یک شیطان که صدایش مانند پلیس های شهر نیویورک در پشت بیسیم است منجر می شود! 

در زیر این داستان نا امید کننده و بی هدف، چند  ایده و توطئه کبی هوشمندانه تر هم وجود دارند که در هیاهوی داستان مجالی برای خود نمایی پیدا نمی کنند. مثلا اینکه در زیر تمام این تباهی ها و خشونت های اروپا، تماما رد پای کلیسا و نزاد پرستی های آن دیده میشود. این ایده ها هر چند خالی از مزیت و خوبی نیستند، ولی متاسفانه کمترین تاثیر ممکنه را بر روی داستان و سرنوشت کاراکتر های آن دارند. شبهه و معمای داستان درباره توطئه و نظریات مربوط به خود زن جادوگر که مزنون اصلی فیلم است می باشد. این زن زیبا و بسیار وحشت زده به نظر می رسد. آیا این زن واقعا نیروهای فراطبیعی و شیطانی دارد یا اینکه  انسان بی گناه دیگری است که باید قربانی شود؟ به فرض اینکه او جادوگر هم باشد، آیا او واقعا تحت تسخیر شیطان در آمده است؟! متاسفانه باید بگویم که "فصل جادوگری" به ندرت وقت و زمان کافی برای پرسید این سوال ها  می گذارد و قبل از شکل گرفتن هرگونه سوالی، با نمایشی کاملا قابلا پیش بینی و غیر قابل انتطار، خود، جواب سوال ها پیشاپیش به ما می رساند. 

چیزی که "فصل جادوگری" سعی در به تصویر کشیدن آن دارد، پیوند دادن یک سفر جاده ای است با داستانی قرون وسطایی و البته با استانداردهای سبک فانتزی. اگر دیالوگ های سطحی فیلم کمتر بود، اگر اتفاقات و رویداد های جالب فیلم بیشتر بود و اگر کاراکتر های آن تعادل و وزن بیشتری داشتند، شاید فیلم می توانست به هدف خود دست پیدا کند. ولی در عوض، ما با فیلمی مواجه هستیم که مهم ترین و هیجان انگیز ترین صحنه اش مربوط به مشکلی است که در هنگام رد شدن این کاروان از روی پل، برای کالسکه حامل جادوگر پیش می آید!

"فصل جادوگری" در مرز بین فیلمی کاملا بد و نه چندان بد دائما در حال تلو تلو خوردن است و در نهایت به سمت کاملا بد سقوط می کند. در آخر  باید بگویم"فصل جادوگری" اولین فیلم سال 2011 است که میتواند برای جای گرفتن در لیست بدترین 10 فیلم سال 2011 در انتهای این سال، با رقبای پیش رو رقابت کند! 

منتقد : جیمز براندینلی

مترجم : مهدی افشارها

منبع: سایت نقد فارسی